Wycieczka do Warszawy

19 grudnia 2016 roku gimnazjaliści ze „Stojedynki” kolejny raz przybyli do stolicy, by obejrzeć wyjątkowe miejsca, a wieczorem  spotkać się z uznanymi aktorami.

W planach mieliśmy zwiedzanie Sejmu, ale ze względu na bieżące wydarzenia polityczne, zmuszeni byliśmy odwołać swoją wizytę. Postanowiliśmy zwiedzić Cmentarz Wojskowy na Powązkach (nazywany zwyczajowo „Powązkami Wojskowymi”) – warszawski cmentarz komunalny założony w 1912. Spoczęli na nim uczestnicy powstań: listopadowego, styczniowego, wielkopolskiego, powstań śląskich, bohaterowie wojny polsko-bolszewickiej i walk o granice RP, ofiary przewrotu majowego, a także żołnierze polegli we wrześniu 1939.  W czasie okupacji na Powązkach chowano, zwykle pod przybranymi nazwiskami, członków polskiego ruchu oporu m.in. Jana Bytnara (jako Jana Domańskiego). To właśnie groby: Jana Bytnara „Rudego”, odbitego 26 marca w akcji pod Arsenałem, Aleksego Dawidowskiego „Alka” i Tadeusza Zawadzkiego „Zośki” odwiedziliśmy w pierwszej kolejności, zapaleniem znicza oddając hołd bohaterom „Kamieni na szaniec”. Znaleźliśmy również miejsce spoczynku Aleksandra Kamińskiego „Kamyka” – twórcy poznawanej w gimnazjum powieści reportażowej o przyjaciołach walczących z okupantem w czasie II wojny światowej.

Na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach pochowane są również osoby zasłużone dla współczesnej historii Polski, dlatego zależało nam, by zapalić znicz lub chociaż odwiedzić nagrobki takich Polaków, jak: Zbigniew Religa (1938–2009), Bronisław Geremek (1932–2008), Władysław Bartoszewski (1922–2015),  Jacek Kuroń (1934–2004), Władysław Kopaliński (1907–2007), Władysław Szpilman (1911–2000), Kazimierz Deyna (1947–1989),  Kazimierz Górski (1921–2006), Władysław Komar (1940–1998), Kamila Skolimowska (1982–2009). Wiemy, że pochowano tu pisarzy i poetów: Krzysztofa Kamila Baczyńskiego (1921–1944), Jana Brzechwę (1900–1966), Alinę Centkiewiczową (1907–1993), Czesława Centkiewicza (1904–1996), Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego (1905–1953), Juliana Tuwima (1894–1953); aktorów i reżyserów: Adama Hanuszkiewicza (1924–2011), Tadeusza Łomnickiego (1927–1992), Jana Machulskiego (1928–2008), Stanisława Mikulskiego (1929–2014), Wojciecha Siemiona (1928–2010) czy Jacka Kaczmarskiego (1957–2004).

Przenikliwe zimno, które towarzyszyło nam tego dnia, nie sprzyjało dłuższemu pobytowi na Wojskowych Powązkach, choć z pewnością niejeden z nas postanowił sobie w duchu, że jeszcze tu wróci.

Po krótkim spacerze warszawską starówką udaliśmy się na „Niewidzialną wystawę”, czyli wyjątkową interaktywną podróż w niewidzialny świat, podczas której mogliśmy sprawdzić, jak radzimy sobie w codziennych sytuacjach bez pomocy wzroku – wyłącznie za pomocą zmysłu słuchu, węchu, równowagi. Nasi przewodnicy – osoby niewidome lub niedowidzące – pokazali nam mówiący zegarek, termometr czy komputer,  maszynę do pisania alfabetem Braille’a i inne przedmioty używane przez niewidomych na co dzień.

Po wizycie w  muzeum udaliśmy się na obiad, by zebrać siły przed spektaklem w teatrze „Syrena”.  Zbigniew Zamachowski(Leo), Wojciech Malajkat (Ken) i Piotr Polk (Tom)przez dwie godziny bawili nas w wybornej komedii w angielskim stylu pt. „Klub Hipochondryków”.

Przedstawienie, w którym trzej mężczyźni mający wszystkie objawy kryzysu wieku średniego z hipochondrią na czele, prześcigają się w wymyślaniu urojonych dolegliwości, wprawiło nas w doskonały nastrój i w tak pogodnej atmosferze, niemal w środku nocy, dotarliśmy do Olsztyna.

Z niecierpliwością czekamy na następną wycieczkę !